Како подобро да администрираме со (реформата на) јавната администрација?

Функционирањето на јавната администрација е една неисцрпно богата тема за дискусија. Тоа само по себе воопшто не нѐ изненадува.

Прво, јавната администрација (или јавниот сектор воопшто) функционира користејќи ги јавните финансии, што значи дека секој од нас, на посреден начин, го плаќа административниот апарат во државата. Второ, јавната администрација решава за нашите права и обврски, како и за правните интереси, ни издава решенија, лиценци, дозволи, уверенија ... Таа ни нуди јавни услуги и директно влијае на квалитетот на нашиот живот.

Оттука, во оваа епизода повторно се осврнуваме на извесни прашања поврзани со јавната администрација.

Нашиот домаќин, Константин, разговараше со проф. д-р Драган Гоцевски од Правниот факултет „Јустинијан Први“ за тоа како јавната администрација треба да се реорганизира за да биде ефикасна. Стана збор и за суровата реалност, односно за фактот дека не постојат конзистентни, длабински и суштински реформи, иако стратегии за реформа на јавната администрација постојат уште од 1999. Аспирацијата за мала, ефикасна и едноставна јавна администрација сѐ уште е само „слово на хартија“. Стана збор и за професионализацијата на менаџерските (раководните) функции (директори, членовите на органи и сл.) во јавната администрација и имплементацијата на мерит системот.

Со адвокатот Жарко Хаџи Зафиров, пак, стана збор за (не)законитото работење на органите на јавната администрација во управните постапки (постапките кога јавните органи решаваат за права и обврски на граѓаните, по нивно барање или службена должност). Според него, иако се поминати долги години откако законодавството е модернизирано, јавните органи сѐ уште не го перцепираат граѓанинот како нивен клиент и причината за нивното постоење. Сервисна ориентација не постои. Не се почитува ниту обврската за службена размена на документи и докази помеѓу органите, иако е имплементирана во Законот за општата управна постапка уште во 2015 година. Како резултат на сево ова, граѓанинот сѐ уште мора да изгуби значително време, во работните денови кога мора да излегува од работа, за да поднесе барање на шалтер и да добие повратно решение ...

Заклучоците се бројни, но еден е главен. Реформата допрва треба да дојде.